Opština Stari grad postavila je tablu sa imenom čuvenog dirigenta Bogdana Babića, tako da plato između Ulica Blakanske i Prizrenske od danas nosi njegovo ime.
Inicijativa je potekla od naših najpoznatijih operskih pevača Biserke Cvejić, Radmile Bakočević, Radmile Smiljanić, Katarine Jovanović i drugih.
– Želeli smo da deo Starog grada ponese ime našeg poznatog dirigenta – kaže Sonja Marinković, Starograđanka i članica hora KUD ” Branko Krasamović”.
Dirigent Bogadan Babić rođen je 1921. u Zagrebu. Odrastao je u trgovačkoj porodici u kojoj se rado slušala muzika. Dobija solidno muzičko obrazovanje, koje će usavršavati kod Krešimira Baranovića (1894-1975), jedne od najmarkantnijih ličnosti nacionalnog smera u novijoj jugoslovenskoj muzici.
Tokom okupacije vlasti NDH (1941) Bogdana sa bratom i majkom, kao pripadnike srpske nacionalnosti, zatvaraju u Zagrebački logor „Sajmište“.Spaseni su igrom slučaja jer su deportovani vozom za Beograd, a ubrzo zatim u unutrašnjost Srbije, gde je Bogdan bio na prinudnom radu u rudniku Kostolac. Rat provodi po logorima. Po oslobođenju Beograda (1944) pridružuje se obnovljenoj Beogradskoj operi, istovremeno kad i Baranović, koji je postavljen za direktora opere i Beogradske filharmonije. Bogdan radi prvo kao korepetitor i vođa binske muzike, a ubrzo postaje dirigent, već u svojoj 24. godini. Njegov talenat takođe je prepoznao Stevan Hristić, koji mu prepušta dirigovanje baleta „Ohridska legenda“, bez prethodne probe, a zatim mu tadašnji direktor opere Oskar Danon poverava dirigovanje „Seviljskog berberina“.
Tako Bogdan Babić postaje nezamenljiv i pouzdan dirigent, koji je za sledećih 35 godina rada ostvario širok repertoar opera i baleta u Narodnom pozorištu, opereta i mjuzikla u Pozorištu na Terazijama, a dirigovao je simfonijskim orkestrima i horovima širom Jugoslavije.
Najveće uspehe u karijeri postigao je sa horom Beogradskog univerziteta Branko Krsmanović (od 1949. do 1980. godine) koji je doveo do pevačkog savršenstva i svetske slave. Njegov kredo u radu sa horom su bile reči Riharda Vagnera: „Deco, stvarajte uvek novo, novo i novo“. Bogdan Babić je 1980. godine sahranjen u Beogradu.