Ambijentalna celina Kosančićev venac
Prostorna kulturno-istorijska celina Kosančićev venac, koja se kao takva nalazi pod zaštitom, prostire se od Karađorđeve ulice, Pariske, Gračaničke, Ivan-begove i Pop Lukine do savskog mosta. Deo ove celine između Ulice kneza Sime Markovića, Pop Lukine, Fruškogorske i Ulice Kosančićev venac ima status kulturnog dobra od velikog značaja za Republiku Srbiju, a unutar te celine desetak pojedinačnih zdanja imaju status spomenika kulture. To su Saborna crkva, Konak kneginje Ljubice, škola „Kralj Petar Prvi“, kafana „?“, kuće Mike Alasa i Branislava Kojića, zgrade Umetničke škole i Patrijaršije, kuća Dimitrija Krsmanovića i zgrada nekadašnjeg hotela „Nacional“.
Za Kosančićev venac često se kaže da je beogradski Monmartr. Po mnogo čemu on to i jeste, ali je i mnogo više od toga. Iako toliko značajan, ovaj prostor nije detaljno urbanistički regulisan već gotovo pet decenija, a jedan od razloga je bila i neudomica oko toga šta bi trebalo učiniti sa ostacima Narodne biblioteke koja je nastradala u šestoaprilskom bombardovanju 1941. godine. Đumrukana (carinarnica) stradala je u savezničkom bombardovanju 1944. godine, ona predstavlja jednu od prvih institucija srpske države tek oslobođene od Turaka, koja je imala značajnu ulogu u privrednoj i društvenoj obnovi Srbije. U njoj je odigrana i prva pozorišna predstava